Święto zostało ustanowione przez Stylianosa E. Antonarakisa, genetyka z uniwersytetu w Genewie. Data 21 marca nawiązuje do istoty zaburzenia – trisomii 21 chromosomu.
Zjawisko występowania trzeciego chromosomu 21 zostało opisane w 1866 roku przez brytyjskiego lekarza Johna Langdona Downa. Osoby z zespołem Downa mają mniejsze zdolności poznawcze, zawężone myślenie, nierzadko wykazują się również naiwnością. Fizyczne zmiany zauważalne wśród chorych to np. pojedyncza bruzda dłoniowa (zamiast podwójnej bruzdy na jednej lub obu dłoniach), migdałowaty kształt oczu spowodowany fałdem nad powieką, krótsze kończyny, osłabione napięcie mięśniowe oraz wystający język. Zazwyczaj niepełnosprawność objawia się w stopniu lekkim bądź umiarkowanym, rzadko w głębokim.
Szacuje się, że z zespołem Downa rodzi się 1 na 800-1000 dzieci. Prawidłowa opieka lekarska, zaangażowanie, akceptacja oraz edukacja mogą poprawić komfort życia chorego istnieją jednak pewne fizjologiczne ograniczenia, których nie można pokonać.
Najważniejsza jest jednak akceptacja, cierpliwość oraz wyrozumiałość.
