Jednym z ciekawszych i bardziej atrakcyjnych miejsc w województwie opolskim jest Park Krajobrazowy „Góry Św. Anny”. Niektórzy uważają nawet, że nie ma lepszego miejsca na pierwsze rodzinne pikniki, spotkania ze znajomymi, czy piesze wyprawy.
Budząca się po długiej, śnieżnej zimie i wyjątkowo chłodnym kwietniu przyroda, właśnie tu pokazuje swoje cudowne oblicze. Nadszedł w końcu czas na pierwsze w tym roku wypady za miasto, połączone z rekreacją na łonie natury, inspirowane instynktowną potrzebą i tęsknotą za słonecznymi promieniami słońca, zapachem kwitnących roślin i śpiewem ptaków. Góra otoczona kwitnącymi na żółto polami rzepakowymi i prowadzącymi po wzniesieniu alejami czereśniowymi budzi zachwyt odwiedzających. Park jest miejscem, gdzie przyroda i ludzka działalność stworzyła dzieło świadczące o wielowiekowej historii. Tu każdy może znaleźć dla siebie inspiracje. Jego unikalność sprawiła, że dostrzegli to miejsce zarówno przyrodnicy, jak i też humaniści, opisując go na wiele sposobów.
Wjeżdżając do Parku od strony Leśnicy mijamy blisko stuletnią, kwitnącą aleję czereśniową. Kwitnące aleje stały się sezonową atrakcją turystyczną i często mówi się o tym terenie jako o Krainie Kwitnącej Czereśni. Najstarsze czereśnie przy drogach są już u schyłku swego życia. Sędziwy wiek czereśni sprawił, ze podjęto działania mające na celu m.in. ochronę alej jako dziedzictwa kulturowego tej części Śląska. W latach 2016 -2017 r. dokonano nowych nasadzeń uzupełniających na historycznych alejach. Kilka lat wcześniej prowadzono badania mające na celu określenie stanu zdrowotnego drzew oraz oznaczenia ich odmian. Obok starych drzew rosną posadzone kilkuletnie drzewka starych odmian tradycyjnych, głównie niemieckich tj.: Bladoróżowa, Buttnera Czerwona, Germersdordska, Hedelfińska, Schneidera Późna. Kontynuacja obsadzania nimi dróg przyczynia się do zachowania zasobów genowych tradycyjnych i ginących odmian tego gatunku.
Następnie przejeżdżamy obok Muzeum Czynu Powstańczego, w którym znajduje się dział przyrody Muzeum Śląska Opolskiego. Warto odwiedzić to miejsce, nie tylko ze względu na organizowane tam czasowe wystawy przyrodnicze, ale także dla ciekawych zbiorów liczących prawie 2,5 tys. eksponatów, dotyczących głównie trzech powstań śląskich oraz plebiscytu na Górnych Śląsku. Obok pamiątek po uczestnikach powstań, znajdziemy tam sztandary bojowe czy pisane ręcznie rozkazy wydawane podczas III Powstania Śląskiego. Właśnie w miesiącu maju, a szczególnie w tym roku, w setną rocznicę III Powstania Śląskiego warto wstąpić do tej placówki. W tematykę powstań wprowadza „Panorama Powstań Śląskich” – unikalna i nowoczesna ekspozycja z piętnastominutowym spektaklem typu „światło i dźwięk” oraz ciekawe ekspozycje muzealne.
Z Muzeum warto udać się fragmentem największego pod względem obszarowym w Polsce parku pielgrzymkowego. Jest to miejsce pełniące funkcje głównie sakralne w otoczeniu urzekającej pięknem przyrody. Kwitnące na żółto kobierce ziarnopłonu, białe zawilce, niebiesko-fioletowe bluszcze kurdybanki, purpurowe jasnoty, żółte jaskry, wszechobecne niezapominajki w otoczeniu świeżej zieleni wiekowych, szpalerowych lip, połączone z wsłuchaniem się w śpiew ptaków to najlepsze lekarstwo na nasze znerwicowane głowy. Kaplice kalwaryjskie znajdują się na tle zieleni, czasem w niej się zatapiają, niekiedy są wyraźnymi dominantami wśród pól, zagajników, pośród alej, na wzniesieniach terenu. W dziedzinie architektury występuje tu wyraźne wzorowanie się na architekturze kalwarii zebrzydowskiej. Najstarsze z 40 kaplic pochodzą z początku XVIII w.
Pokonanie stromego podejścia wymaga trochę wysiłku, więc później zapraszamy na chwilę wytchnienia do Domu Pielgrzyma, gdzie na ławeczkach można odsapnąć, zaopatrzyć się w posiłek na wynos (przynajmniej na razie) i zobaczyć ten wyjątkowy obiekt. Zwiedzanie nie będzie kompletne jeśli nie wstąpimy do Bazyliki np. na nabożeństwo majowe zwane popularnie majówką i nie zobaczymy kolejnego fantastycznego miejsca – Groty Lurdzkiej.
Po duchowej uczcie warto udać się w kolejne niezwykłe miejsce tj. geostanowisko nefelinitu i rezerwat geologiczny. Do miejsca, w którym znajduje się wyjątkowa ścieżka geologiczna, która prezentuje bogactwo przyrody nieożywionej należy udać się z tarasu górnego, znajdującego się przy głównej drodze. Obecnie trasa w rezerwacie jest już dostępna i skomunikowana ze ścieżką w geostanowisku nefelinitu. Na tej stosunkowo niewielkiej powierzchni znajduje się aż sześć rodzajów skał pochodzących z różnych okresów geologicznych. Obok siebie leżą skały wapienne, osadowe, które pochodzą z okresu triasu i skały pochodzenia wulkanicznego sprzed 27 mln lat. Obecnie teren ten dzięki eksploatacji nefelinitu przedstawia dowody na istnienie stratowulkanu. Tak naprawdę najgłębsze miejsce jest fragmentem przewodu kominowego dawnego wulkanu. Do Państwa dyspozycji są siedziska, tablice opisujące unikalne w skali kraju walory geologiczne.
Zwiedzanie Parku Krajobrazowego „Góra Św. Anny” na pewno ułatwi bezpłatna aplikacja na smatrtfona, warto też zobaczyć nie dawno zrealizowany film o parku dostępny na platformie youtube.
Artykuł Informacyjny Zespołu Opolskich Parków Krajobrazowych