Uniwersytet Opolski świętował 30-lecie, ale tradycję ma jeszcze dłuższą [GALERIA]

Ponad pół tysiąca osób uczestniczyło w gali z okazji 30-lecia Uniwersytetu Opolskiego. Uroczystość odbyła się 8 marca na Dużej Scenie Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu.

Wydarzenie oparto o wspomnienia, muzykę i filmy, były też przemówienia, podziękowania i gratulacje. Uczestnicy gali wspominali lata sprzed powstania Uniwersytetu Opolskiego i czasy, gdy takowy zagościł już na mapie regionu. Krótkimi filmami zobrazowano, jak powstawała uczelnia oraz w jaki sposób rozwijała się naukowo i infrastrukturalnie. Materiały te były też opowieściami o ludziach: nauczycielach akademickich, pracownikach, studentach i działaczach UO. Przeplotły je występy wokalne Łukasza Szuby, Anny Maczury, Magdaleny Meg Krzemień i Roberta Klimka. Na koniec gali zaśpiewał też Michał Bajor.

– Jestem żywą historią potwierdzającą zmiany w Polsce po 1989 roku. Przyszłam na uczelnię dosłownie z ulicy. Wcześniej pracowałam w III Liceum Ogólnokształcącym i w liceum medycznym, uczyłam tam języka łacińskiego – wspominała prof. dr hab. Anna Pobóg-Lenartowicz z Instytutu Historii UO. – Po pięciu latach sama zwątpiłam, jaki jest sens nauczania tego języka i poszłam do Instytutu Historii zapytać, czy nie przyjęliby mnie do pracy. Była to wiosna 1990 roku. Gdy mnie zatrudniano, już wówczas trwały starania o utworzenie Uniwersytetu Opolskiego. Do tego potrzebny był historyk specjalizujący się w średniowieczu, a ja takim byłam. Pracuję tu do dziś.

Na uroczystość przyjechali rektorzy dwudziestu jeden uniwersytetów. Wzięli w niej udział także samorządowcy, w tym Arkadiusz Wiśniewski (prezydent Opola), Monika Jurek (wojewoda opolska) i Zuzanna Donath-Kasiura (wicemarszałkini województwa). Obecny był także senator RP Piotr Woźniak, który odczytał list marszałkini senatu Małgorzaty Kidawy-Błońskiej. Na widowni zasiadły też władze UO, pracownicy uczelni i jej studenci.

– Jestem studentką trzeciego roku administracji i drugiego pedagogiki. Uniwersytet Opolski był moim pierwszym wyborem i cieszę się z tego, gdzie obecnie się znajduję – mówiła Majka Wojciechowska. – Z pełną odpowiedzialnością mogę życzyć przyszłym studentom, moim koleżankom i kolegom, aby spróbowali swoich sił w tym właśnie miejscu. To małe, ale piękne i bardzo atrakcyjne dla nas miasto. Miło mi będzie przywitać wszystkich w kolejnym już roku funkcjonowania naszej uczelni.

Podczas wydarzenia wręczono też tytuły „Zasłużony Obywatel Miasta Opola”. Otrzymali je pracownicy UO: prof. dr hab. inż. Krystyna Czaja, prof. dr hab. Jolanta Nocoń i dr hab. Lech Rubisz, prof. UO. Przy okazji gali odbyła się też zbiórka charytatywna na rehabilitację Adriana Chabiora, który był przewodniczącym samorządów studenckich pod koniec istnienia Wyższej Szkoły Pedagogicznej i w pierwszych latach funkcjonowania Uniwersytetu Opolskiego. W 2021 roku przeszedł jednocześnie COVID-19 i udar, a wesprzeć go można tutaj: Adrian Chabior – siepomaga.pl.

Nie tylko gala w teatrze

Świętowanie jubileuszu uniwersytetu trwało trzy dni. Rozpoczęło się 6 marca mszą z tej okazji pod przewodnictwem ks. bpa dra hab. Rudolfa Pierskały. Odbyła się w kościele p.w. Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu, zwanym potocznie kościołem „Na Górce”. Natomiast 7 marca, w Auli Błękitnej Collegium Maius, nadano tytuł honoris causa UO prof. Franciszkowi Antoniemu Markowi – pierwszemu demokratycznie wybranemu rektorowi uniwersytetu.

Okrągłe urodziny uczelni to także rozproszone po mieście wystawy nazwane „30 lat Uniwersytetu Opolskiego”. Miejsca, gdzie już goszczą lub dopiero zagoszczą, to: rynek (do 15 marca), kampus UO (od 25 marca do 19 kwietnia), okolice Sali Senatu w Collegium Maius (od 11 marca do 5 kwietnia) i hol Biblioteki Głównej UO (do 29 marca). Ekspozycję można też było zobaczyć 8 marca podczas gali w Teatrze im. Jana Kochanowskiego.

30 lat UO, 70 lat historii

Dzisiejszy Uniwersytet Opolski to 12 wydziałów, 17 instytutów i prawie 80 kierunków. Studiuje na nim około 9 tys. studentów, których kształci ponad 1 tys. nauczycieli akademickich. W latach 1994-2023 uczelnia doczekała się 110 735 absolwentów, w tym 430 absolwentów studiów doktoranckich. Jej historia sięga jednak lat 50. XX wieku, kiedy to w Opolu funkcjonowała Wyższa Szkoła Pedagogiczna, która w 1994 roku – razem z Instytutem Teologiczno-Pastoralnym – utworzyła Uniwersytet Opolski.

Sam uniwersytet miał do tej pory sześciu rektorów, którzy kierowali instytucją w ciągu dziewięciu kadencji. Byli to: prof. dr hab. Jerzy Pośpiech (1994-1995), prof. dr hab. Franciszek Antoni Marek (1995-1996), prof. dr hab. Stanisław Sławomir Nicieja (1996-2002, 2005-2008, 2012-2016), prof. dr hab. Józef Musielok (2002-2005), prof. dr hab. Krystyna Czaja (2008-2012) i prof. dr hab. Marek Masnyk (2016-2020, 2020-2024). W kwietniu poznamy nazwisko siódmego w historii rektora tej uczelni.

– Gdy wkracza się w czwarte dziesięciolecie, to myśli się głównie o tym, co ma się do wykonania w tym właśnie czasie. Uniwersytet to nie jest zadanie na rok, dwa czy trzydzieści lat, tylko na dziesiątki i setki lat – podkreślał prof. dr hab. Marek Masnyk, rektor UO. – Następne pokolenia będą dobudowywać kolejne elementy tej niezwykłej instytucji. Z kolei ja, razem z trzydziestoleciem, kończę swoją drugą kadencję. Za miesiąc wybierzemy nowego rektora, który będzie działał tak, by utrzymać to, co już udało się wypracować mi i nam wszystkim.