Wito wołs wszystkich, co chantnie cytołcie mojy łosprowołcki. Terach dołwno zejch wo nic nie łosprawioł, boch boł bardzo bysieftikt.
Po piyrse, to Hejdla we śpitalu w Miymcach lezała wierza ze trzi miejsionce. Serce jej ferzagowało. Ale teraski juz na mie przezywoł, co znacy, ize je zdrowoł. Po drugy, ze Hejdlinej strony daleky krewniołki dały sie porzondek robić, toch musioł do Klucborka do sondu jejździć. Niekiedych sie zabiyroł z Hejdliny kuzyngy, niekiedy zejch jechoł ałtobusy, a niekiedy cugy. To sie mozecie forśtelować, coch przesoł. Jak bana mioł lałna, to wo wszystko łospowia. A je tego, izbych mog srogoł ksiynga napisać. Po trzejciy, Wichtora lewoł noga złomali, i tuch mioł nołwiyncej problejmow. Chto nasa Wichtora znoł, tyn wiy, co moga miejć na myśli.
S to jejich lewo nogo, to sie było stało prawie, jak Hejdla miała do dom przijechać. Joł juz boł narychtowany do Łopoloł po nia jechać za jaky dwie, trzi godziny, alech jescyk polejcioł do Wichtory drzewa jy prziniyść, bo łoni muso miejć forant. Joł wo tu właza na podwórko, a tu Wichtora na drabinie przi słapie stojo i coś ta rymcujo.
– Wichtora! – zawołołch i ida dalej. A Wichtora sie na ty łostaniy sceblu łobrociyli, zakrańciyli i bołch na ziym! Ale sie w ty jednego scebla ranko chyciyli i to yno na lewoł noga praskli! Tegoch sie dopiero potyn dowiejdzioł.
– Ponbocku! – wrzołskli yno Wichtora i zrobiyło sie tak cicho, coch usłysoł zwony kościelne w somsiejdniej wsi, bo ta pogrzyb prawie miejli. Myślołch, ize u noł sie tes pogrzyb sykuje. Ale do siebiech wartko przisoł, bo jak Wichtora nie wrzołskno: – Uwiń sie , Paulu, bo stanońć nie umia! Coś mi we lewej nodze trzescy!
Scejściy, ize Hejdlin bus mioł piyńć godzin ferśpejtongu, bo nie wia, co bych boł robioł.
Potyn sło wszystko drapko: pogotowiy, prześwietlyniy, gips i co ta jescyk. A nasi Wichtora sie jak krolewna lezejli i cołki cas rozaniec rzykali, jak my na wypis cekali.
Pielyngniarka mie zawołała do lykarza.
– Kim pan jest dla pacjentki?
– Somsiołd.
– A gdzie jest rodzina?
– Tak po prołwdzie, panie dołchtorze, to nasi Wichtora nie majo bliskej rodziny. W Miymcach jakiś kuzing, ale tu ni.
– Czyli pan będzie odpowiadał za babcię?- spytoł lykarz i dalej pisoł.
– No toć, joł i Hejdla. A tera musiymy jechać, bo moja kobiyta na mie kole Banhowu cekoł.
– Gdzie?
Wszystkoch wytłomacoł, a lykarz mi tak pejdzioł:
– Pani Wiktoria została gruntownie przebadana. Gdybym nie wiedział, ile ma lat, pomyślałbym, że to nadzwyczaj zdrowa pięćdziesięciolatka. To pierwszy taki przypadek w mojej karierze. Nie ma więc potrzeby, aby została na oddziale. Karetka odwiezie pacjentkę do domu. Kontrola za trzy tygodnie.
Nie bana wo kans goldoł, ale chopi ze pogotowia podjechali sy mno na Banhołw. Jak zejch wyskocoł s karytki przed Hejdlo, to aze zbladła. Wlejźli my rajn i wio do dom.
Wichtorzi zejch zrobioł łogyń, połozołch jo na siślongu w kuchni, a potyn zejch lejcioł po koło, poladowołch Hejdline tasie i gymitlich my sie prześli do dom. Hejdla łosprawiała ło cały lycyniu jejej serca. Nie bana wo tego wykłołdoł, bo Hejdla by sie tego nie zycyła, yno jedno wo powia: pomogli jej, nie musi sie tera bołć, ze łosłabnie abo co…
– A tera Paulu, lejć do Wichtory i ich załopatrz, a do pieca jy prziłoz, bo zimno sie zrobiyło.
– Nareścieś przisoł, chwałas Bogu, bo jejść mi sie chce. Zrob mi zołfort smazonka ze śtyrech jajec i dobrego teju. Sa kole mie mi wiadro postołw na noc – tak mie Wichtora przywitali.
Prawiech smazonka na talyrz kłołd, jak wlazła Hejdla.
– A ty co?!, dyć zejś sie miała ukłaść – pado kobiycie, Wichtora sie juz do jedzynioł wzioni.
– Wichtora, tacy kulawi sami tu łostać nie mozecie. W nocy wo sie leda co przitrefi i becie lezejć na ziymi do rana, aze Paul przidzie – padała Hejdla. – My wo u nołs we wołncimrze nasykujymy wersalka i potki nie becie zdrowi, s nami becie miynskać. Ło kury się nie starejcie, bo Paul bańdzie ło niy dbać. A tera wo nasykuja buciory, pobierecie i zakludziymy wołs do ałta.
W ty do kuchnie wlolz nas kolega, co po niego Hejdla zazwoniyła. Wichtora sie ani za bardzo nie werowali.
– Dyć wo powia prołwda: – Cuja sie, jakbych na urlołp jechała. Paulu pozapiyrej dobrze, kury tes.
I tak Wichtora we nasy wołncimrze zamiynskali.
Jako no sło z naso kulawo somsiadko, powia wo na drugi rołz.
Was Paul
