„Wielki mały człowiek” – singiel zespołu 2 plus 1 z 1984 roku.
Utwór napisali Janusz Kruk (muzyka) i Andrzej Mogielnicki (słowa). Został wydany na singlu Tonpressu w 1984 roku jako „Mały wielki człowiek”, z utworem „Cudzy ogień nie grzeje” na stronie B.
Utwór spotkał się z dużą popularnością, docierając do miejsca pierwszego zestawienia Radiowa Piosenka Tygodnia na antenie Programu I Polskiego Radia i dwukrotnie zdobywając szczyt Telewizyjnej Listy Przebojów.
W ostatnim czasie piosenka za sprawą tekstu stała się ponownie aktualna.
https://www.youtube.com/watch?v=u-rcLhgKU18 – link do teledysku
„Wielki mały człowiek”
Patrzcie go, oto idzie ulicą
Niewidzialną z tłumem spięty kotwicą
Zamazany punkcik w wielkiej powodzi głów
Nie chce pytać nikogo o drogę
Serce bije mu jak dzwonek na trwogę
Niestrudzony badacz własnych pragnień i snów
O-o-o, snów
Ref. Wielki mały człowiek
Zalękniony tak i dumny jak paw
Wielki mały człowiek
Prorok lepszych dni, niepewnych spraw
W opiece swej
Dobry Boże, ty go miej
Ty go w swej opiece miej
Ciężkie chmury kołują nad miastem
Życie nie smakuje tak, jak chleb z masłem
Dużo siły trzeba czasem, by zrobić krok
Ciągle gra się o wszystko i o nic
Mało szczęścia jest i tak dużo dłoni
Tyle trzeba odwagi na jeden skok
O-o-o, skok
Ref.
Wielki tak, mały tak
Prorok lepszych dni, niepewnych spraw