Grabice (po niemiecku Zedlitz), to wieś w gminie Murów. Powstała jako kolonia fryderycjańska. Dziś ma ona zaledwie 92 mieszkańców (stan na koniec 2015 roku) i aż trudno uwierzyć, że np. w 1804 roku do szkoły w Grabicach uczęszczało 63 uczniów. Tak przynajmniej informuje strona internetowa gminy Murów w rozdziale o historii Grabic. Trochę uboga jest ta historia na gminnej stronie. Wygląda tak:
"Wieś powstała w 1773 roku. Sprowadzono wtedy bydło, ziarno na chleb i siewy oraz ziemniaki. Miało to pomóc gospodarzom pracującym na przeważnie piaszczystej, w niektórych miejscach gliniastej roli. Zajmowano się, z marnym skutkiem, uprawą żyta, owsa, ziemniaków i koniczyny. W 1784 roku w Grabicach było 20 domów mieszkalnych, a w 1845 – 37.
Szkołę zbudowano w 1802 roku. Po dwóch latach jej istnienia miała 63 uczniów z jednym nauczycielem. Wioskę łącznie z Konszycami zamieszkiwało 19 kolonistów, 9 chałupników, 1 kowal, 1 stolarz i 4 tkaczy z rodzinami. W 1939 roku Grabice zamieszkiwało 267 osób."
Z informacji na gminnej stronie wywnioskować można, że w Grabicach zajmowano się wyłącznie rolnictwem. Nie jest jednak trudno zgadnąć, że w otoczonej lasami wsi żyli też pracownicy leśni. A czy był jakiś przemysł? Był! W archiwalnej gazecie z 20 września 1890 roku trafiłem na poniższe ogłoszenie:
W moim tłumaczeniu treść ogłoszenia wygląda tak:
Dziegieć dla powroźników, szewców i szczotkarzy, smołę drzewną, terpentynę (olej drzewny), surowy ocet drzewny a także węgiel drzewny – wszystko w najlepszej jakości, z bezpłatnym dowozem do stacji kolejowej w Murowie, oferuje smolarnia Schott & Kudzielka w Grabicach koło Zagwiździa.
Tradycyjnie będę wdzięczny za ewentualne poprawki tłumaczenia. Można je wpisać w komentarzach lub wysłać mi na adres mejlowy:
beczka@ceti.com.pl
