Bliżej siebie dalej od narkotyków!

We wtorek 25.10.2016r. w Gminnym Ośrodku Kultury w Dobrzeniu Wielkim odbyło się spotkanie dotyczące substancji psychoaktywnych. Warsztaty prowadził pan Tomasz Jarczok – pedagog, certyfikowany specjalista terapii uzależnień, który spojrzał na cały problem z zupełnie innej strony. Zwrócił głównie uwagę na to, o czym warto rozmawiać z rodzicami i jak być dobrym rodzicem w dzisiejszych czasach.

Uzależnienie to jest choroba, która zaczyna się tak naprawdę w wieku 5-7 lat. Bo to wtedy młody człowiek zaczyna kształtować w sobie czynniki chroniące od uzależnienia, czyli umiejętność radzenia sobie ze stresem, odmawiania czy radzenia sobie w trudnej sytuacji. To jak rodzice wychowują swoje dziecko, później przynosi owoce.

Rodzic jako najlepszy specjalista swojego dziecka!

Nie jest to wcale tak, że trzeba swoje dziecko przyłapać na tym, że bierze narkotyki. Rodzic wychowując swoje dziecko kilkanaście lat doskonale je zna i gdy tylko pojawiają się jakieś sygnały ostrzegawcze, na pewno zauważy, że coś się dzieje. – Nie wierzę w to, że mama tego nie wyczuje – zauważa terapeuta. Nie jestem zwolennikiem tego, aby od razu robić testy narkotykowe, gdyż są takie narkotyki na rynku, których żaden test nie wykryje – dodaje.

Dobry kontakt z rodzicami, to, że dziecko dobrze czuje się w domu rodzinnym i jest pewne, że może liczyć u rodziców na wsparcie, jest jednym z najważniejszych czynników chroniących dziecko przed zachowaniami problemowymi. Jest to tym ważniejsze, że okres adolescencji obfituje w trudności. Jest to trudny okres dla rodzica, który przestaje być autorytetem. Nowym autorytetem zaczyna być starszy kolega, raper czy inna osoba. Wielu rodziców może sobie to lepiej uświadomić wspominając własną młodość i warto to robić, aby lepiej zrozumieć zachowania naszych dzieci. Może to pozwoli na zaakceptowanie tej nowej sytuacji, gdyż są to bardzo trudne momenty. I bardzo ważne w tym wszystkim jest promowanie zdrowych postaw oraz spędzanie razem czasu. Mogą to być np. wspólne posiłki bez telefonów, bo wtedy uczymy się ze sobą rozmawiać. Ważne jest również to, aby spędzać czas aktywnie, czy to wspólny spacer, czy wyjazd na basen.
Gdy rodzic zauważa niepokojące objawy u swojego dziecka to ważne jest to, aby nie zaczynać od ataku. Należy usiąść i porozmawiać.

JAK POSTĘPOWAĆ Z DZIECKIEM, KTÓRE ZACZĘŁO EKSPERYMENTOWAĆ Z NARKOTYKAMI

Nie unikaj zajęcia się problemem, nie ukrywaj go przed innymi członkami rodziny.
Postaraj się zachować spokój (nawet, jeśli to czasem bardzo trudne).
Przygotuj odpowiedni czas i miejsce do spokojnej rozmowy z dzieckiem.
Skoncentruj się w rozmowie na uzyskaniu istotnych informacji (co myśli o swoim używaniu narkotyków, jak rozumie ich przyczyny, od kiedy i jakich narkotyków używa, jak się po nich czuje?)
Jeśli dziecko używa rozmaitych tłumaczeń (np. że użyło narkotyku nieświadomie, że znaleziony narkotyk należy do kolegi itp.), nie podważaj ich, ale też nie uważaj ich za załatwienie sprawy.
Powiedz dziecku o swoich uczuciach w związku z zaistniałą sytuacją, ale nie obwiniaj go ani nie atakuj, nie wypominaj innych dawniejszych zachowań.
Jeśli dziecko argumentuje, że używanie marihuany jest w porządku lub że wszyscy jego znajomi biorą, możesz z nim przeprowadzić poważną dyskusję na te tematy (patrz tabela powyżej), ale oddziel taką rozmowę od zajmowania się problemem dopuszczalności używania narkotyków przez członków Waszej rodziny.
Skoncentruj się na podjęciu odpowiednich działań ochronnych i dołożeniu wszelkich wysiłków dla zminimalizowania zagrożenia w przyszłości.
Połóż szczególny nacisk na to, jak możecie zmienić zasady życia domowego, aby dziecko czuło się w domu lepiej. Zaproponuj mu nowe formy spędzania czasu i rozwoju zainteresowań.
Określ zasady wychodzenia z domu i terminy powrotu. Weź pod uwagę, że aktualnie używane leki i narkotyki działają na ogół do 6 godzin, a po użyciu żadnego z nich nie można wytrzeźwieć szybciej niż po 2 godzinach.
Określ zasady kontroli abstynencji: stosowanie testów, sprawdzanie źrenic (po użyciu większości substancji psychoaktywnych źrenice tracą elastyczność, nie zmieniają wielkości pod wpływem zmian naświetlenia), jeśli uznasz to za potrzebne – inne formy kontroli.
Nie poddawaj się manipulacjom dziecka, oskarżeniom, że robisz tak „bo go nie kochasz” lub „nie masz do niego zaufania” itp. Twoje dziecko zna Cię od urodzenia i wie najlepiej, jakich sposobów użyć, aby wywrzeć na Tobie wrażenie.
Usuń z domowej apteczki wszystkie niepotrzebne leki, zwłaszcza te, które zawierają substancje odurzające.
Ustal zasady kontroli środków finansowych dziecka. Umów się, na co dziecko będzie dostawało pieniądze i jak będzie się z nich rozliczać.
Ustal sposoby postępowania w przypadku, jeśli wypracowana umowa będzie naruszana. Określ wraz z dzieckiem konsekwencje i skrupulatnie je egzekwuj.
Jeśli uznasz, że nie zagraża to dziecku nadmiernie – nawiąż kontakt ze szkołą i innymi rodzicami – i wspólnie opracujcie dalsze środki zaradcze.
Zwróć się do specjalistycznej placówki leczenia uzależnień, gdzie pomogą Ci określić rozmiary zagrożenia i zaproponują dalsze postępowanie.