Wierza mom trocha śnupfyn, bo trzejcioł śnuptychla ejch zbabroł, Hejdla aze była złoł, bo łona nigdy nicego richtik nie zbabrze.
– Paulu…. podziyno sa, sie ty nie umiys nosa wysmarkać do takygo papiorkowego tasiyntucha? Łobejzdrzi wiela to joł mo potyn pranioł! A wszystko musa skrobić! Joł jescy ani jednego tasiyntucha nie zbabrała, a tez niekiedy musa nos wycyścić… Wy byście sie mogli ze Wichtoro ranka podać. Łoni so tacy sami.
– Co ty mie do Wichtory rownołs? Przeca to je kobiyta, a joł…
– Dość dugo sie s tobo manca, to dobrze wia, ale… – i Hejdla jescy dugo wywodziyła, jaki to joł je śmiyrfing, bo sie zbabrza śmiyroma, łolejoma i leda cym. No to mi powiydzcie, jako sie nie zbabrać, jak musa keta abo zołwiase we dwiyrzach namazać, bo by zaruściały? To sie tak kobiyto zdoł, yno niech sie łone za takoł robota wezno, to bano ciynko śpiywać. Jak mi tak moja kobiyta dogołdowała, narołs słysymy, ize Wichtora wrzesco, choćby ich chtoś ze skory łodziyroł. Hejdla wyskocyła drap na dwor.
– Cos to tak wrzescycie? – pytoł sie somsiadki, bo ta wrzescała dalej rety gwołty.
– Hejdlo! Paulu! Retujcie! Joł sie wierza wypołla! Ponbocku… retuj!
Wyskocołch na dwor i chyto Wichtora, bo bez ducha by byli na cymynt praskli. Ledwiech ich do kuchnie ze Hejdlo zawlyk i na sieślong połozoł. Dyć prziśli do siebie.
– Paulu! Lejć yno do mie, bo mi sie takoł srogoł flama ze pieca wydostała, a potyn sie zacono smandzić… Ło Maryjo…
Toch sie drap puścioł bez łonka. Juz z daleka zejch ujzdrzoł, ize ze łoknow sie smandzi wiela wlejzie. Chyciołch jakołś śmata, łokranciołch na gambie i wlołz do Wichtorzinego domu. Mozecie sie forśtelować! Smondu połnoł chałpa, nic nie widać, do piecach podlejcioł i łotworzołch fortka we popielniku, a potyn ta do wongloł. Łotworzołch łokna, dwiyrzi, co tyn smond wydmuchało i podnios ejch blachy. Bołbych sie przewrocioł! Pod blacho fol sadzow! Nałokoło piekarnika fol sadzow! Łotwiyro fortka do komina przi piecu – połniuśko sadzow! Musiołch ze sopy brać dwa wiadra i dać sie do cyscynioł. Za jakoł kwila przilejciejli Wichtora, ledwie zywi.
– Jakos, Paulu, co je lołs? Zagasiołś tyn łogyń…
– Wiycie co? Ize wyście tak tyn piec zaniedbali, to joł sie dziwia! Tejla sadzow! Wiela lołt zejście sadzow nie wybiyrali? Potyn sie dziwicie, ize wo sie smandzi jak psi! Wichtora chciejli co kwila gamba łotwiyrać, alech ich do głosu nie dopuścioł. Łoni tez sie nigdy nic nie dajo pejdziejć.
– Nale Paulu, przeca… dyć tyś mi niedołwno… piece były cyscone!
– Ja, wierza bez rok, jak ejch sadze we wasy piecu wybiyroł. Toście fest zaniedbali. Jescy by sie było jakej komedyjej narobiyło. Idźcie lepej do Hejdle i cekejcie, aze skońca ta robota i łogyń zrobia. Potyn do dom pojdziecie. Nie becie tu marznońć, a mrozik dzisiej dość cuć, jescy sie łoschorujecie. Nic tu po wołs.
– A jakbych ci tak pomołgała te sadze wynosić… to by było warcej.
– Joł sie som poradza. Sa mołcie we podworku gładko jak psi, jescy sie wywrocicie i noga abo ranka połomiecie.
– Ky tak gołdołs, to cie usuchna. Ale co mi Hejdla powiy, jak sama przida?
– Wiycie co? Pośpiywejcie sie kolyndy i zrobcie mi dobrego kafeju.
Łostołch som i raz dwa zejch sie ze cołko roboto uwinon. We Wichtorziny piecu tak yno hucało! Wonglołch dosuł i do dom ida. Hejdla jus kafej była zrobiyła, piernikow nasykowała i śnitow nakroła.
– Paulu, tera sie musis wykompać, bo wyglondołs jak Nejger. Dzie siyńdzies, wszystko zbabrzes sadzoma. My na ciebie dockomy.
– Hejdla miała prawie, joł boł cołrny jak wongiel, jedyn by nie uwierzoł. I unterhołze były sadzoma zmazane. Alech sie wymoł, przeblyk i do kobiyt ida. Wichtora siedzo ołny wort. Hejdla sie po kuchni krańci.
– To tera mozecie hajcować, wiela wlejzie, boch wom i we kuchni i we izbie piece wycyścioł. Ale za jaky sejść miejsiyncy musicie łobejzdrzejć, co je w piecach lołs. Wiyncej ejch słowa nie pejdzioł, bo przed starsych mo siaconek.
– Wiys, Paulu, joł ci je wdziyncnoł, yno nie gors sie na mie, izech takygo ajnlałfu narobiyła, joł tez niekiedy ło cy zapomnia.
– Ja, cłowiek ło leda cy zapomni, ale ło cyscyniu pieca nie moze, bo sie som komedyjej narobi. I jescy potyn przezywajo, ize śnuptychle cołrne. A jaky majo być?
Tos jak zejście przed Godoma piecow nie wymiatali, to tera to zrobcie i becie miejć pokoj do Wielkanocy.
Was Paul
