Mała gmina ewangelicka w Prószkowie istniała już w XVII wieku. Jednakże tak naprawdę dopiero po śmierci ostatniego z Prószkowskich (który był zagorzałym katolikiem) za sprawą radcy Johanna Gottlieba Leopolda (Jan Bogumił Leopold) do miasta powrócili ewangelicy. Pierwotnie nabożeństwa odbywały się w domu radcy. Jeden z pokojów został wyposażony w ołtarz i ławki.
Oficjalnie gmina ewangelicka powstała w 1793 roku. Natomiast cmentarz utworzono w 1798 roku, dzięki staraniom ówczesnego pastora Fryderyka Fromholda. W związku ze stale rosnącą liczbą wiernych, w 1866 roku wybudowano kościół i plebanię. Tuż przed II wojną światową, w obawie przed zbliżającym się frontem, większość protestantów wyjechała z miasta. Plebanię przekształcono w Ośrodek Zdrowia. Ostatnie nabożeństwo odprawiono w 1978 roku, a ostatnią osobą pochowaną na cmentarzu jest Paweł Kisza, zmarły w 1989 roku. Nabożeństwo żałobne odbyło się już w kościele katolickim. Obecnie kościół ewangelicki pełni rolę sali koncertowo- wystawowej, a cmentarz został przejęty przez Urząd Miasta w Prószkowie.
Na cmentarzu pochowanych jest wiele znamienitych osób. Możemy znaleźć tu grób radcy królewskiego Johanna Gottlieba Leopolda (1738- 1816), doktora Ernesta Heinricha (1792–1862) czy wikarego Konrada Plaskudy (1848–1883).
W ramach projektu „Zagospodarowanie byłego cmentarza ewangelickiego w Prószkowie na cele turystyczne” cmentarz został poddany rewitalizacji. Udało się uporządkować nagrobki, wykonać tablice informacyjne, położyć kamienny chodnik, a także utworzyć lapidarium dla porzuconych, zniszczonych nagrobków.
