Tekst archiwalny ["Beczka" nr 6(159) z 19 kwietnia 2006 roku]
Tos pamiyntołcie, ize sie Hejdla do Niymiec do flejgi pakowała, ni?! I gwołtu sie było we chałpie narobiyło nie do łopisanioł.
Wichtorach musioł pod dom łodkludzić, bo mi pejdziejli, ize ich krymfy z nerwow chytajo. Coch mioł pocnońć? Puścić ich, zeby do jakej dziury wlejciejli i noga skranciyli? Ni, takich paskudny prawie nie je.
– Poćcie, Wichtora, joł mo latarnia, to sie bymy świycić, ja?
– Paulu, ty mie łodkludzis? Tes to dobry cłowiek s ciebie…
– A widzicie… Hejdla sie mie wcale nie wołzy… Jejdzie i koniec!
– Mołs prawie – wysapali Wichtora – łona sie Boga nie boji.
– Joł yno tak powia: jak drapko pojejdzie, tak drapko przijejdzie. Joł boł słysoł, ize taky fale sie cansto wydarzo. Kobiyta sie myśli, ize takoł flejga, to je na ślołd jak w doma robi, a to je inacej. Yno łona sie sama musi przekonać i potyn be wiejdziała. Prandzej ni, to sie ze głowy wybicie.
I tak my sie ze Wichtoro łosprawiali, azech ich pod chałpa przikludzioł. Sa i ta jescy śniyg twardy lezoł, to my bardzo pozor dołwali, bo złe nie śpi, pra? Dziejsiyńć durch było, jak ejch do dom przisoł. Zaglondo, dzie moja kobiyta, łaza, woło we łaziynce – niy ma. “Pierucha, – padołch sie – a mozno jescy dzie wartko lejciała?” Alech na łostatku do ślafśtuby wlołz i tuch Hejdla snołd, yno izech jej chnet nie umioł dojzdrzejć za kupo klejdow, miyndzy chtorymi grzebała, a jy przekłołdała i przekopowała łod nowa.
– Dobrze iześ jus przisoł, bo mi doradzis, w cy mi nołlepej pasuje…
– Jako to, przeca ty pewniejś do flejgi jejdzies, to na co ci nołlepej wyglondać? Dyć tej ołmie be jedno, jako sie łobleces, leda jej dobrze uwarzis i porzondek utrzimies. Do tego ci trza fajnych klejdow?! To mi dejcie pokoj!
– Nale Paulu, to joł mo jak łostatni śmiyrfing do Niymiec jechać?
– Camu zarołs śmiyrfing? Przeca wszystky klejdy i roki mołs cyste!
– Ja, ale joł ta moga aufalować! Co, chces, zeby zarołs wszyscy poznali, izech je cudzoł? A jak ta kobiyta be jakoł pani? To co, jak joł sie bana cuła?
– Hejdlo, tejla lołt my we zgodzie zyli, ale ty mie tera wykońcys!
– Chopecku, a przed kogo joł to robia? Dyć przed ciebie i przedy mie! Jak tego nie widzis, toś je ślepy. Jak fort jada, to tes chca porzondnie wyglondać, a nie jak jakoł niesporzondzonoł baba, wiys? A tera mi powiydz, sie lepej wyglondo w zielonej cy w cyrwionej bluzie. Co? Jako padołs? Abo cekej, wezna łobie i ta kariyrtowoł, łona je takoł miynkoł…
Coch mioł pejdziejć? Wadzić sie całoł noc? Cobyście wy zrobiyli? Toch doł pokoj tymu przegadowaniu.
– Wiys co? Łobie bluze ci pasujo, chodźby na ciebie były syte. Ta trzejcioł tes. Ja, a wejź sie jakoł fajnoł, ciepłoł śtrikjakla, moze ci sie przidać. We Niymcach cołki cas anzagujo desce, zimno, a mozno i śniyg ta popadoł. Dzie to prawie jejdzies?
– Do Bilefeld. Ta miynskoł takoł ciotka łod niewłołsnego brata łod Maryśki. To łona be sama, bo jejej syn, co ś nio miynskoł, połomoł nogi, jak boł we Alpach na śkijach, taki guglołk, i to ta ciotka łostała na lodzie. Paulu, przidoł sie połra ojro, przeca no sie nie wywołloł. Wiys jako padajo: “Lepej miejć jak niy miejć”. Ale suchej yno, zebyś wiejdzioł, ize we zamrazalce mołs popakowane taky gotowe mitaki. We kazdy pudołku je coś inksego. Jak bes chcioł coś ze miynsy, to łotwiyrej łokrongłe pudołka, a jak zaś bez mioł smak na gymiza, to te fiyrekich. Na dolny fachu stojo krałze ze zupoma, to jedna ci starcy na dwa, trzi łobiady, chyba ze niekiedy zaprosiś Wichtora, wiys, ize łoni niewiela warzo, ale jak by ci sie tak zachciało zuru abo bratkartołfli, to Wichtora so nołlepso kucharko. Ja, a na Wielkanoc cie Konrad wejźnie do nich na łobiołd. Nie sporkoj sie, yno jejdź ś niy, dobrze?
– Ale spać ta nie bana. Ty wiys camu… Łobiołd świontni – camu ni, ale spać ani z byka. Joł sie wola w mojy łozecku przespać, te kałcie mi nie suzo.
– Joł wia, nie musis mi przipominać, ale idzie ci iberhaupt ło te myciy. Jak byście sie miejli z modo wadzić, to lepej śpi w doma. Dyć kury musis zawrzyć.
Potyn my sie jescy fajnie połosprawiali, Hejdla mi przituplowała, zebych pioł teje i kafeje abo woda, bo resta je skodliwoł jak psi i … “pośli my spać”. A na drugi dziyń rano ło scwołrtej podjechała takoł furgonelka na nas mostek i do dziś ejch je som jak palec.
Was Paul
