Zdaję sobie sprawę, że dla wielu z Państwa będzie to zadanie ponad siły psychiczne. Tyle już nasłuchaliśmy się kłamliwych, nieodpowiedzialnych i niekompetentnych wypowiedzi Patryka Jakiego, że mi także dużą trudność sprawiło wysłuchanie tej kolejnej garści farmazonów. A jednak zachęcam do obejrzenia zamieszczonego poniżej fragmentu rozmowy dwóch „mniejszościożerców”: Patryka Jakiego i Łukasza Żygadły. To nie przypadek, że ukazała się ona na antenie TVP3 Opole w przeddzień uroczystości jubileuszowych 25-lecia polsko-niemieckiego Traktatu o dobrym sąsiedztwie organizowanych w Opolu przez Związek Niemieckich Stowarzyszeń (VdG), a także w przeddzień Kongresu Sędziów Polskich.
Patryk Jaki po raz kolejny daje popis swej nienawiści do mniejszości niemieckiej, ale także dowód bardzo ograniczonej wiedzy na temat mniejszości polskiej w Niemczech. Wróg jest jasny: Mniejszość Niemiecka, Tusk, Platforma Obywatelska i zblatowane z nią środowisko prawnicze.
Jaki już dawno powinien się zorientować na czym polegają różnice miedzy mniejszościami: polską w Niemczech a niemiecką w Polsce. Służymy wyjaśnieniem wybitnego specjalisty profesora Krzysztofa Ruchniewicza z Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującego się w historii najnowszej, historii Niemiec, integracji europejskiej, stosunkach polsko-niemieckich w XX w., dziejach Polaków w Niemczech oraz międzynarodowych badaniach podręcznikowych, dyrektora Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. W. Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego i kierownika katedry historii najnowszej.
„Jestem wrocławianinem – pisze o sobie na swojej stronie internetowej prof. Krzysztof Ruchniewicz – historykiem specjalizujący się w historii najnowszej, historii Niemiec, integracji europejskiej, stosunkach polsko-niemieckich w XX w., dziejach Polaków w Niemczech, międzynarodowych badaniach podręcznikowych i profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego.(…)
Urodziłem się 27 stycznia 1967 r. Uczęszczałem do klasy z poszerzonym językiem niemieckim w X LO im. Stefanii Sempołowskiej. Po zdaniu matury w 1986 r. rozpocząłem studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Byłem uczestnikiem seminarium magisterskiego prof. Wojciecha Wrzesińskiego. Studia zakończyłem w 1991 r. pracą magisterską pt. „Enno Meyer a Polska i Polacy. Z badań nad początkami Wspólnej Komisji Podręcznikowej PRL-RFN ”, która dwa lata później została opublikowana. W październiku 1991 r. rozpocząłem pracę jako asystent w zakładzie historii najnowszej Instytutu Historycznego.
W 2007 roku w Instytucie Historycznym odbyło się moje kolokwium habilitacyjne na podstawie książki pt. „Polskie zabiegi o odszkodowania niemieckie w latach 1944/45-1975”. Recenzentami byli prof. prof. Anna Wolff-Powęska, Włodzimierz Borodziej, Jan Rydel i Wojciech Wrzesiński. Książka spotkała się z dużym zainteresowaniem, dzięki czemu możliwe stało się jej drugie wydanie. W 2013 roku uzyskałem tytuł profesora nauk humanistycznych.
W 2002 roku powierzono mi obowiązki dyrektora założyciela Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy Brandta na Uniwersytecie Wrocławskim (CSNE). W krótkim czasie udało mi się zorganizować pracę placówki, uruchomić różne serie wydawnicze, zorganizować liczne konferencje i dyskusje oraz uczestniczyć w realizacji międzynarodowych projektów badawczych. Funkcję tą z przerwą w latach 2007-2009 pełnię do dziś (w 2009 r. wygrałem międzynarodowy konkurs na stanowisko dyrektora CSNE i kierownika katedry historii najnowszej). W CSNE kieruję doskonałym gronem współpracowników.
(…)W 2010 r. we współpracy z Wydziałem Nauk Społecznych U. Wr. utworzyliśmy pierwszy na naszej uczelni makrokierunek „Dyplomacja europejska” (studia 1 stopnia), rok później studia 2 stopnia. Wypromowaliśmy wielu licencjuszy i magistrantów. W 2015 r. we współpracy z Wydziałem Nauk Historycznych i Pedagogicznych chcemy uruchomić nowy kierunek studiów „Interdyscyplinarne Studia Europejskie” (studia 2 stopnia). Natomiast we współpracy z prof. Martinem Schulze-Wesselem (z LMU München) uruchomiliśmy w 2011 r. pierwsze na U. Wr. polsko-niemieckie seminarium doktorskie „Polska i Niemcy we współczesnej Europie”. W 2015 r. pierwsi uczestnicy seminarium obronili z powodzeniem rozprawy doktorskie.
Moja dotychczasowa działalność naukowo-dydaktyczna została uhonorowana w 2011 r. Złotym Krzyżem Zasługi.” – tyle profesor Ruchniewicz.
Nie wiem jak Państwo, ale osobiście uważam, że jest znacznie większym autorytetem w sprawie mniejszości niemieckiej w Polsce i mniejszości polskiej w Niemczech niż Patryk Jaki.
