W trakcie prac konserwatorskich w niemodlińskim kościele odkryto prawdopodobnie najstarsze malowidła gotyckie na Górnym Śląsku, w tym najstarsze znane obecnie w Polsce rymowane epitafium naścienne. – Nikt się tego nie spodziewał – mówi dr Jacek Witkowski.
– Historyczna i artystyczna wartość kościoła bardzo wzrosła dzięki tym odkryciom – podkreśla dr Jacek Witkowski z Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego.
Prowadzone od kilku lat prace konserwatorskie w kościele Wniebowzięcia NMP, dotyczą m. in. konserwacji ścian i malowideł ściennych. Do konserwacji rozebrano też barokowy ołtarz główny. Przy tej okazji rutynowo przeprowadzono badania ścian.
– Wtedy objawiły się epitafia, inskrypcje i malowane popiersia apostołów z początków XIV wieku – mówi dr Jacek Witkowski. – Od XV wieku poczynając, ciągle ktoś tu coś zamalowywał albo przemalowywał. I teraz, w czasie remontu, odkrywane są rzeczy, o których nikt od stuleci już nie wiedział.
Epitafia, czyli napisy ku czci zmarłego, są trzy. Wszystkie z tekstem łacińskim. Jedno z nich to około metrowej długości rymowany czterowiersz upamiętniający Ekharda, pierwszego znanego z imienia i z dokumentów proboszcza niemodlińskiego, który był też kanonikiem kolegiaty w Opolu. Jako osobie zasłużonej dla kościoła, poświęcono mu jeszcze jedno epitafium. Trzecie dotyczy Zygharda, który był rycerzem i urzędnikiem księcia Bolka I Opolskiego oraz pierwszym kasztelanem na zamku w Niemodlinie.
Pod warstwą tynku odkryto też dwa tzw. zacheusze. Są to malowidła przedstawiające popiersia apostołów. Pierwotnie było ich dwanaście, do naszych czasów zachowały się dwa. Są to najstarsze figuralne malowidła ścienne znane w tej chwili na Górnym Śląsku.
CZYTAJ: Do przyzamkowego parku w Niemodlinie wróciły daniele
Odsłonięto także trzy rzeźbione w kamieniu wnęki w ścianie prezbiterium z czasów budowy kościoła, czyli z przełomu XIII i XIV wieku. Jedna z nich to tabernakulum, druga – armarium na naczynia liturgiczne, do trzeciej odkładano księgi mszalne.
Obecnie kościół w Niemodlinie jest jednym z najstarszych i cenniejszych dobrze zachowanych kościołów gotyckich na Opolszczyźnie.
Fot. Antoni Korczyński, archiwum WUOZ w Opolu