Pracę konkursową o mlyckołrzach napisał Florian Gwóźdź, uczeń klasy II w Publicznej Szkole Podstawowej w Łubnianach. Za tę pracę w XXII Regionalnym Konkursie Literackim "Ze Śląskiem na ty" otrzymał I nagrodę w I kategorii wiekowej (uczniowie klas I-IV szkół podstawowych).
Florian napisał swą pracę pięknym, ręcznym pismem. Pani Sylwia Buchta, pod opieką której praca powstawała, przepisała nam ją i wysłała w wersji elektronicznej, za co jej bardzo dziękujemy. Oto nagrodzona praca:
Jak to piyrwej chopy ze wsi mlyko do mlycarnie łot gospodołrzi sfoziyli?
W nasej gminie Ugiany miynskoł bardzo kans srogich gospodołrzi. Jedni, tak jak mój sumsiołt, chowium świnie, a drudzy zajś majum kans krów i co drugi dziyń łoddołwajom mlyko do mlycarnie.
Dzisiej to nie je zołdnoł sztuka, zeby łoddać mlyko. Gospodołrze dojum swojy krowy dojarkuma potyn przijyzdzoł auto z „Zota”, podjyzdzoł do chodnie i pumpuje mlyko prosto do tanku na aucie.
Jednego wiecora mój ołpa Wichtór łosprawioł mi jak to piyrwej chopy ze wsi brali mlyko łot gospodołrzi, sfoziyli do mlycarnie, a stamtunt dopiyro brali mlyko do miasta i tam dalyj przerołbiali. Te ołpine opowiastki buły przedymie bardzo ciekawe i chciołbych jy dzisiej wum łopisać.
Takygo chopa, co woziuł mlyko do mlycarnie, fszyjscy we wsi nazywali mlyckołrzym. Taki mlyckołrz musioł jus ło 5-tej rano stać. Potyn wykludzoł Hanysa ze chlywa i zaprzągoł do woza. Jak Hanys buł gotowy do drugi to jechali my nołprzut na młynek. Na młynku zbiyrali my kany z mlykym wele Panica, wele Hańca, łot Teodora, łot Wichtora. Potyn nie mugli my zapumniejć tes kany łot Wiyncha i łot Wojenki. Jak fszystky kany załadowali my na wóz to podjyzdzali my do nastympnego śtandu.
Fsandzie dzie ludzie łoddołwali kans mlyka stoły milchśtandy. Na te śtandy stołwiali gospodołrze kany z mlykym. Kozdy gospodołrz mioł swojy kany. Kozdoł kana buła ponumerowano na deklu i na boku. Kozdy gospodołrz mioł swój numer. Jak gospodołrz łoddołwoł wiyncej mlyka i mioł wiyncej kanów to niekiedy dwie, trzi kany miały tyn sum numer.
Jak mlyckołrz te kany z rampy broł, to niekiedy buły bardzo ciynsky. Do takiej kany wlazło 10 litrów mlyka, niekiedy 20 litrów, a niekiedy i 30 litrów. Fszystky kany z mlykym buły stawiane na wozie i wiejzune kuniym do mlycarnie. Potyn buły fszystky snosune z woza do mlycarnie i łotwiyrane. W mlycarni miejli my taky miysadło i w kozdej kanie musieli my mlyko dobrze pomiynsać i taką ciynkum rurkum pobrać próbka z kozdej kany.
W mlycarni stoł ekstra śrank i w tym śranku buły całe raje flasków z numeruma kanów gospodołrzi. Kozdoł próbka buła wlywanoł do swojej flaski. Pozostałe mlyko buło wlywane do takygo ekstra boticha, a pumpa potyn plumpała te mlyko dalyj do srogygo zbiornika.
Bez lato, jak buły bardzo parne dni, to pobierano z mlyka połra kropelków, żeby sprawdzić, cy mlyko nie je kwaśne. Te kropelki dołwało się na ekstra dekli łod krauze. Na to wkroplało się jedna abo dwie kropelki śpyrytusu i jak mlyko zrobiuło się zołte, to buło wiadumo, ze je kwaśne. Jak miało kolor sino-niebieski, to znacyło, ze mlyko je dobre. Jak próby wykołzały, ze mlyko je kwaśne to gospodołrz dostołwoł mlyko nazołt, a pod deklym buła wciśniyntoł kartka – „kwaśne mlyko”.
Pruzne kany buły zaś nazołt ładowane na wóz i łozwozune na swój plac. Kozdoł kana tam skund buła zabranoł zaś musiała tam wrócić. Tak wyglundała robota mlyckołrza kozdy dziyń w tydniu i w niejdziela na łokrungło. Yno dwa dni w całyn roku mlyckołrz mioł fraj – w piyrse świynto Bozego Narodzynioł i we Wielkanoc. Mój ołpa Wichtór jescy dzisiej wspuminoł jaduncego furmankom mlyckołrza i dzwuniunce kany na wozie, chtore miały richtich ekstra klang i jus z daleka buło jy słychać.
Skoda, ze dzisiej niy moga usłysejć jus dzwuniuncych kanów z drógi, bo bułoby to przedymie jescy wiynkse przezyciy, jak przed mojygo ołpy Wichtora.
