Powiat opolski straci Dom Dziecka w Chmielowicach. Mimo wcześniejszych zapowiedzi ze strony ratusza, że po powiększeniu Opola nadal pozostawać będzie w gestii starostwa – dziś nikt z ekipy Wiśniewskiego nie chce na ten temat z powiatem rozmawiać.
Powiatowi Dom jest potrzebny – miastu nie.
Trudno wyjaśnić taką postawę urzędników ratuszowych. Tym bardziej, że chodzi o los dzieci. Czy może władzom miasta bardziej zależy na pieniądzach i władzy? Kompromis jest jeszcze możliwy.
Dom Dziecka w Chmielowicach jako placówka opiekuńczo – wychowawcza powstał 31 sierpnia 1963 roku na mocy orzeczenia z dnia 20 marca Nr 2 w sprawie otwarcia Państwowego Domu Dziecka w Chmielowicach powiat Opole oraz na podstawie § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 1958r. (Dz. U Nr 25, poz. 104) w sprawie kuratoriów okręgów szkolnych i inspektoratów oświaty i poddany w całości nadzorowi Wydziału Oświaty Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Opolu.
Dom Dziecka jest publiczną jednostką samorządową Powiatu Opolskiego prowadzoną w formie jednostki budżetowej. Jest placówką socjalizacyjną dla dzieci powyżej trzeciego roku życia.
Pierwsza wzmianka o istnieniu w Chmielowicach folwarku pochodzi z lat 1723 – 1725 ( obecny budynek Domu Dziecka). Właścicielem miejscowości był wówczas hr. Von Mettich. Posiadał on majątki na terenie całego księstwa opolsko – raciborskiego, przejściowo wraz z Raciborzem. Do folwarku należało w tym czasie siedmiu zagrodników. W 1819 roku właścicielem Chmielowic był radca rejencji opolskiej Von Ziegler. On to prawdopodobnie przebudował lub zbudował na nowo budynek pałacowy i rozpoczął zakładanie lub też przebudowę istniejącego już ogrodu. Majątek w Chmielowicach, pochodzący przypuszczalnie z pierwszej połowy XIX wieku w granicach oznaczonych na mapie topograficznej z 1886 roku obejmował swym zasięgiem obok zespołu pałacowo – parkowego teren niewielkiego folwarku położonego po stronie północno – wschodniej pałacu. Jedynie z ustnych przekazów mieszkańców miejscowości wiadomo, że majątek w tym okresie przeszedł w ręce przemysłowca z Opola Donata Von Strachwitz, który to przebudował budynek pałacu i wprowadził zmiany w parku czyniąc w całości zespół o charakterze rezydencjalnym. Budynek dawnego pałacu wzniesionego na planie prostokąta, murowanego z cegły otynkowanego jest przykryty dachem łamanym. W ryzalicie elewacji frontowej wejście główne do budynku i prowadzącymi do niego schodami. Przy tylnej elewacji dobudowane: przybudówka weranda i taras. W zaobserwowanych detalach architektonicznych budynku nawiązano do form neo – klasycyzmu. W tym też okresie, tj. na początku XX wieku po stronie północnej pałacu wybudowano budynek garaży, a folwark uległ rozbudowie i przebudowie o czym świadczy data 1932r. na ścianie dawnej kuźni nie przedstawionej na mapie z 1886 roku oraz wzniesione w tym okresie szklarnie w północno – wschodniej części folwarku. W tym też czasie dokonano w parku nowych rozsadzeń gatunków drzew ozdobnych takich jak: kasztan jadalny i cyprysik groszkowy, których to pojedyncze egzemplarze zachowały się do czasów obecnych we wschodniej części parku. Układ przestrzenny zrealizowanego o charakterze rezydencji podmiejskiej zespołu pałacowo – parkowego zachował się do czasu drugiej wojny światowej.
W okresie powojennym folwark wraz z parkiem i pałacem przechodzą na własność Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Następnie od roku 1963 w pałacu znajduje swą siedzibę Państwowe Pogotowie Opiekuńcze, a dawna zabudowa folwarczna zostaje oddzielona od zespołu pałacowo – parkowego i rozparcelowana pomiędzy różnych użytkowników. Obecnie w budynku dawnego pałacu swoją siedzibę ma Dom Dziecka. W okresie powojennym całkowitemu zatarciu uległ pierwotny układ alejek parkowych, a w ich miejsce wykonano nowe o zmienionych liniach przebiegu. Po stronie północnej budynku dawnego pałacu wybudowano boisko sportowe, a w drzewostanie na polanach wykonano masowe nasadzenia z topoli, świerka, jarzębu i dębu czerwonego.
Organizację pracy w Państwowym Domu Dziecka , oraz modernizację budynku powierzono nauczycielce SP. nr 5 w Opolu Zofii Pazdan, potwierdzając to aktem powołania z dnia 24 sierpnia 1963r. wydanym przez Wydział Oświaty PRN w Opolu podpisanym przez inspektora Andrzeja Grabińskiego.
Pracę swą nowa placówka rozpoczęła z 16 dziećmi w połowie stycznia 1963r., z którymi to modernizowano pomieszczenia. W grudniu 1963r. zostały do Chmielowic skierowane dzieci z Państwowego Domu Dziecka w Turawie, gdyż Dom ten w tym czasie podlegał generalnemu remontowi. W związku z art. 106 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U Nr 95, poz. 425 i z 1992r. Nr 26, poz. 113 oraz 54, poz. 254) stwierdza się, że: Państwowy Dom Dziecka założony na podstawie orzeczenia organizacyjnego z dnia 20 marca 1963r. wydanego przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej – Wydział Oświaty w Opolu jest Domem Dziecka w Chmielowicach z siedzibą przy ulicy Nyskiej 18.
