W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny święcimy zioła, kwiaty, kłosy zbóż i gałązki drzew z owocami. Jest to najstarsze święto maryjne, mające swój początek w V wieku.
15. sierpnia w kościołach czci się Maryję jako patronkę ziemi i jej bujnej roślinności. Dogmat z 1950 roku głosi, że po zakończeniu swojego ziemskiego życia Najświętsza Matka została z ciałem i duszą wzięta do nieba. Dogmat Piusa XII ostatecznie rozwiązał sprawę Zaśnięcia, które zostało ustalone w Rzymie w VII wieku.
W Polsce owe święto często nazywane jest potocznie Świętem Matki Boskiej Zielnej. W Kongo nosi nazwę Święta Matki Boskiej Znakomitej, a w Czechach Korzennej.
Uroczystość obchodzona jest bardzo kwieciście w całej Polsce. Wierni licznie podążają do kościoła z bukietami kwiatów oraz ziół, aby poświęcić zebrane plony. Największe obchody mają jednak miejsce w Kalwarii Zebrzydowskiej. Odbywają się tam inscenizacje Zaśnięcia Maryi oraz jej późniejszego Wniebowzięcia. Pielgrzymkowicze śpieszą w tym dniu na Jasną Górę, aby uczcić Maryję Królową Polski.
W bukietach najczęściej znajdują się: mięta, szałwia, słonecznik, jeżówka, lawenda, wrotycz, rozmaryn, krwawnik, nawłoć, oregano, lubczyk, a także jabłko oraz zboża. Poświęcona roślinność jest symbolem duchowej dojrzałości Maryi i pełni łask, jakimi ubogacił ją Bóg.
-
- Bukiet Piotra Szafrańskiego
-
- Bukiet Sylwii Kalinowskiej
-
- Bukiet Józefy Waliczek
