Ło ludzie, jaki joł je scejśliwy, ize my so w doma z tego weseloł! I całe scejściy, ize my nie lejciejli fligry, bo by my sie nase nerwy resta zniscyli.

Ja, na miejsce do mojygo siulkolejgi my zajechali dobrze. Manek cekoł na nołs przed swojy mercedesy. Joł go zarołs poznoł! Z daleka było widac, ize to je łon, taki wigejc. Zapakowoł nołs do auta i raz dwa my zajechali pod jego dom. Fajnie wyglondoł, pomalowany, rynny jak nowe, płoty wszystky zadbane. W łogrodku połno krzewioł. Kans ich prawie kwitło. Jak my śli ku domowi, to Hejdla zaglondała rołz na mie, rołz na te krzewiy. Joł to rozumioł gynał: taky same be chciała miejć we nasy łogrodku. Ale nic, idziymy dalej. Wlejźli my do chałpy. Pierucha, na cały dole zejch ujzdrzoł yno jedne dwiyrzi. Po kobiyciech widzioł, ize jej nie je do śmiychu.

– Ale mołcie miny – pejdzioł  Manek – terach je gotowy, bo dwiyrzi so pozawiyrane. Co je lołs? Co sie tak łozglondołcie? Hejdlo…

– Suchej – zacona Hejdla – a dzie my bymy spać? Tu stoji yno jedyn wonski kałć. Dzie ty śpis? Paulu, bamy musiejć sukać placu we jaky hotelu.

Manek łotwar łocy jak yno sło i przicis na pilota, a tu sie łotwarły dwiyrzi we jednej ścianie i my ujzdrzejli izba ze dwoma łoskoma, jak u nołs we slafśtubie. Byście widziejli, jak sie tedy Hejdli gamba łośmioła.

– Ja, to je wasa izba, jak dugo tu becie. No, właźcie dalej. Łospakujcie sie.
Potyn nom Manek pokołzoł łaziynka. Wszystko w niej było przed nołs łobiuch.

– Widzis?! Po co my tejla kilomejtrow wlykli połny kofer rancnikow, scotecki, siampony i co ta yno? Gołdołch ci, ize niepotrzebnie tejla ciśnies do kofra. Manek wszystko sa przigotowoł – wypomniołch kobiycie.

– Tak ty wyglondołs! Joł sie bana łociyrać swojy rancniky. Wiys ty, po jakej magzie to może być? Skond by chop mioł we łaziynce babsky rzecy? To musiała łostawić jakoł fuchtla! – Hejdla gołdała i łodkroncała flasecki, pudołka, łotfiyrała suflołdki… a joł sie jak dugi pociep na łosko, bo mie łod siedzynioł we busie jescy krziz boloł. I zaś mie Hejdla łoprzezywała.

– Stołwej ze łoska! Jak to pasuje we łoblecyniu sie tak ukłaść! Stołwej i sie przebłoc. Oł, tu we śranku momy dwa morgynroki. Co tu robić…

W tej chwilecce Manek zapukoł we łotwarte dwiyrzi.

– Haloł, jescyście nie wzioni dusiu? We takej rajzie na pewnoście sie spociyli… Brakuje wo cego? Hejdelajn, łośmiej sie fajnie. Nie gors sie jus na mie. I sykujcie sie, bo zarołs pojejdziymy na wiecerzoł do restauracje. Ta be na nołs cekała moja Rut. Za jaky trzidziejści miniut bońdźcie fertich.

Co my wartko? Hejdla zacona kopać we kofrze, a joł sie trocha łoplusknon i łoblyk świyzoł kosula. A potyn Hejdla wlazła do łaziynki. I jak zawarła dwiyrzi, to Manek musioł piyńć razy wołać, ize momy ferśpejtong i Rut be na niego złoł. Joł nie poradzioł nic zrobić, bo moja gymalin nie umiała być gotowoł.

Nareście wylazła ze łaziynki ufrizjyrowanoł, a jak woniała. Ja, i to my pojechali do tej gospody. Jak my wlejźli rajn, to z daleka było widać sama jedna kobiyta przi stole. To była Rut. Jako wom to łospejdziejć. Hejdla nie umiała ś niej spuścić łoka, a joł – to skoda gołdać. Włosy miała taky proste, całoł gamba chnet jej zasłoniały. Taki krotki pulołwerek, co – wiycie jak by to Wichtora widziejli – ani jej prawie pampka nie zakrywoł. Joł nie umioł dzie indziej zaglondać, yno na tyn pampek. Hejdla łocoma lołtała łod niej na mie. A Manek jej wierza łosprawioł, camu my przijechali tak nieskoro, bo yno głowo kiwała. Cos niecoś ejch rozumioł, ale łona tak wartko śwandrała, coch nie nie umioł nadonzyć.

– Paulu – sepła mi Hejdla – bymy tak cicho cołki cas? Kiedy dostaniymy ta wiecerzoł? Łona je mozno złoł na nołs, bo skiś nołs musiała dugo cekać.

– Rut nie je złoł – pejdzioł Manek – tyn moł such – pytoł yno, sie wy juz wiycie, co chcecie jejść. To co chcecie?

– Wy coś wybiercie, to no bańdzie tes smakowało, ni Paulu?

Zaś pośwandrali i zawołali kelnera. Za jaky pu godziny kelner przijechoł ze taky wozyky i prziwioz nasa wiecerzoł. Śtyry srogy talyrze jak pokrywka łod gołrka, we chtory przed kury kartołfle warzymy, a na kazdy kupa sałołtu ze tomatoma, radiskoma i inkso zielynino. Anich nie poznoł, co to gynał było. Jako nom to smakowało. Przizno sie wom na drugi rołz.
Was Paul

Udostępnij:
Wspieraj wolne media

Skomentuj

O Autorze

Autorzy, którzy chcą, aby ich artykuły, napisane na łamach "Grupy Lokalnej Balaton" w latach 2013-2016, widniały na portalu informacyjnym Opowiecie.info proszeni są o przesłanie tytułu artykułu oraz zawartych w nim zdjęć na adres: news@opowiecie.info