Muzeum Śląska Opolskiego zaprasza na Europejskie Dni Archeologii, które odbędą się w najbliższą sobotę, 15 czerwca 2024 roku. – W ramach obchodów przygotowano dwa wyjątkowe wydarzenia, które pozwolą uczestnikom zgłębić tajemnice sztuki i kultury symbolicznej dawnych łowców i zbieraczy – informuje Michał Grocholski, kierownik Działu Komunikacji Muzeum.
Pierwszym z wydarzeń jest Sobotnie pogotowie twórcze, czyli zajęcia dla dzieci klas szkolnych: „Węglem i ochrą – malowidła naskalne epoki kamienia”, które rozpocznie się o godzinie 12:00. Warsztaty edukacyjno-plastyczne, prowadzone przez pracowników Działu Archeologicznego, przybliżą uczestnikom techniki tworzenia malowideł naskalnych.
– Dzieci podczas części warsztatowej będą miały możliwość wykonać różnymi naturalnymi pigmentami i farbami swoje własne malowidła na specjalnej ściance. Później będą tworzyć rysunki zwierząt paleolitycznych na wapiennych kamieniach, które będzie można zabrać ze sobą na pamiątkę – zachęca Michał Grocholski z Działu Komunikacji MŚO.
Liczba miejsc jest ograniczona do 15 uczestników, a udział jest bezpłatny. Obowiązuje rezerwacja telefoniczna pod numerem 77 44 31 754 (od wtorku do niedzieli w godzinach pracy muzeum).
Drugim wydarzeniem tego dnia jest wykład otwarty: „Sztuka i świat symboliczny dawnych łowców i zbieraczy”, który odbędzie się o godzinie 16:00. Wykład wygłosi dr hab. Tomasz Płonka, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, znany z licznych publikacji naukowych dotyczących paleolitu i mezolitu. Spotkanie odbędzie się w sali odczytowej Muzeum Śląska Opolskiego przy ul. Mały Rynek 7 (wejście od strony kościoła na Górce).
Wstęp na wykład jest wolny.
Sztuka i kultura symboliczna nie były obce łowcom i zbieraczom w epoce kamienia. Charakterystyczne dla paleolitu było wykonywanie malowideł i rytów naskalnych, najczęściej w jaskiniach i schroniskach skalnych we Francji i Hiszpanii. Malując zazwyczaj zwierzęta, używano czerwonych i czarnych pigmentów i barwników na bazie hematytu, węgla i związków manganu. Inne przykłady ówczesnej sztuki to paleolityczne Wenus – niewielkie figurki przedstawiające nagie kobiety, wykonane najczęściej z kamienia i kości słoniowej. W mezolicie sztuka często przejawiała się w postaci różnych wzorów rytych, wykonywanych na kościanych lub rogowych narzędziach oraz na zawieszkach bursztynowych.
Fot. Michał Grocholski
