Miasto Opole sobie wymyśliło (ech, jak ono coś wymyśli…) fuzję Miejskiej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej  z Miejskim Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli w zespół placówek oświatowych pod nazwą Miejskiego Centrum Wspomagania Edukacji w Opolu.

Wszystkie takie działania podejmowane przez obecną władzę budzą niepokój. Niekompetencja zademonstrowana przy likwidacji gimnazjów i reformie (deformie) systemu kształcenia powodują, że każda operacja na organizmie edukacyjnym przyjmowana jest z rezerwą.

Najnowszy pomysł połączenia tych dwóch ważnych placówek już na pierwszy rzut oka budzi wątpliwości. Miejski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli jak sama nazwa wskazuje powinien dbać o poziom kadry nauczycielskiej. Połączenie go z Miejską Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną oferującą pomoc głównie dzieciom i młodzieży trudno uzasadnić merytorycznie.

Projekt statutu nowej jednostki zakłada silne zaangażowanie Poradni w realizację zadań z zakresu szkolenia nauczycieli i rozwiązywania problemów placówek. W efekcie ciężar pomocy psychologiczno-pedagogicznej przenosi się z pomocy klientowi indywidualnemu na instytucje, jakimi są placówki oświatowe.

Istnieje zatem wysokie ryzyko pogorszenia efektywności pracy Poradni, która dotąd jest jedyną bezpłatną specjalistyczną placówką świadczącą szeroki zakres usług i pomoc psychologiczno-pedagogiczno-logopedyczną skierowaną do dzieci – od najmłodszych do najstarszych, ich rodziców i opiekunów.

Ograniczona zostanie z konieczności pomoc świadczona dzieciom, rodzicom, rodzinie – klientom indywidualnym.

Poradnia ma swoje stałe miejsce w świadomości lokalnej – nie tylko rodziców, nauczycieli, ale również lekarzy, organizacji pozarządowych, placówek terapeutyczno-rehabilitacyjnych. Przez lata działalności wypracowała wizerunek placówki, która nie kojarzy się wyłącznie z rozwiązywaniem problemów edukacyjnych. Obejmuje pomocą dzieci od najwcześniejszych miesięcy życia, dzieci w wieku przedszkolnym, dzieci i młodzież uczącą się, ich rodziców, opiekunów, służąc pomocą w rozwiązywaniu różnego rodzaju problemów. Obszary pracy Poradni stale ewoluują, zgodnie z zapotrzebowaniem społecznym. Kadra poradni to specjaliści stale podnoszący swoje kwalifikacje w zakresie kompetencji diagnostyczno-terapeutycznych z klientem indywidualnym. W nowej strukturze potencjał tych kadr nie będzie w pełni wykorzystany.

Uzasadnienie uchwały zaprezentowane przez pomysłodawców to nieprzekonywująca wyliczanka pobożnych życzeń. Coraz częściej ostatnio mamy do czynienia z takim właśnie uzasadnianiem działań, które ktoś sobie wymyślił i realizuje je tak ja Anna Zalewska reformę oświaty. Na dodatek termin (1 września), w którym miałoby się to stać, jest na opolskie warunki absurdalny i przywodzi na myśl procedowanie ustaw przez pisowski sejm.

I przy okazji: dość oczywiste jest, że praca psychologa, pedagoga czy logopedy (praca poradni) wymaga sporej intymności i indywidualnych kontaktów, podczas gdy doskonalenie nauczycieli jest raczej pracą zespołową (kursy, wykłady, ćwiczenia – praca ODN). Okazuje się jednak, że nie dla wszystkich.

Powoływanie się w uzasadnieniu na fakt, że takiej fuzji dokonano w kilku miastach bez przedstawienia analizy efektów jest niepoważne. W kilku miastach nie strzela się fajerwerkami w sylwestra i kupuje się elektryczne autobusy zamiast diesli…

Kontynuacja reformy A. Zalewskiej czy zwykła wpadka?

FOT. pixabay

Udostępnij:
Wspieraj wolne media

Skomentuj

O Autorze

Dziennikarz, publicysta, dokumentalista (radio, tv, prasa) znany z niekonwencjonalnych nakryć głowy i czerwonych butów. Interesuje się głównie historią, ale w związku z aktualną sytuacją społeczno-polityczną jest to głównie historia wycinanych drzew i betonowanych placów miejskich. Ma już 65 lat, ale jego ojciec dożył 102. Uważa więc, że niejedno jeszcze przed nim.