Precyzyjniej: orzech kotewka. Dokładne adresy są dwa: Plac Wiejski i Staw Nowokuźnicki. Ten pierwszy adres to małe oszustwo. Drugi: święta prawda.
Tych, którzy nie wiedzą o co chodzi, informujemy, że orzech kotewka to niezwykle rzadka, jednoroczna roślina z rodziny krwawnicowatych. Jego nazwa pochodzi od kształtu owoców przypominających kotwice.
W dawnych czasach, Chińczykom, orzech kotewka służył jako broń. Polskim kawalerom pomagał podrywać panny na jarmarkach.
Jest jadalny i podobno bardzo smaczny, ale spróbować go można jedynie jadąc do Chin, bowiem u nas i w całym pozostałym świecie, jest ściśle chroniony.
Kotewka orzech wodny od 1946 roku jako gatunek krytycznie zagrożony jest objęta w Polsce ochroną i wpisana do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin, a od 2006 roku do Czerwonej listy roślin i grzybów Polski jako gatunek wymierający. Sytuacja pogorszyła się szczególnie w ostatnim dwudziestoleciu, kiedy to zaniknęło 60 ze 100 naturalnych siedlisk tej rośliny.
Dlatego słusznie kotewką szczycą się w Nowej Kuźni.
Pierwszy adres: Plac Wiejski. Bardzo pomysłowy i sympatyczny mural powstał tu latem tego roku dzięki grantowi w ramach programu „Działaj lokalnie” Partnerstwa Borów Niemodlińskich. Murale są coraz modniejsze. Coraz więcej ich w miastach. Na wsi – ten jest chyba pierwszy. Za 6 tysięcy zaprojektowała go artystka z Krakowa. Dziś cieszy oko, choć trudno na niego trafić, bo nie leży przy drodze, którą zwykle się przez Nową Kuźnię przejeżdża.
Adres drugi: Staw Nowokuźnicki. Tu też napotkamy problem. Do stawu trafić można, choć zielona strzałka na skrzyżowaniu pokazuje inny kierunek, ale myślącemu kierowcy ulica Stawowa wystarczy.
Staw Nowokuźnicki to jeden z najstarszych rezerwatów przyrody na Śląsku. Na 20 hektarach znaleźć tu można – oprócz orzecha kotewki – wiele gatunków rzadkich roślin wodnych w tym grzybienie białe, grążele żółte, salwinię pływającą, pływacze drobne i zwyczajne. To także rejon występowania bogatej awifauny wodno-błotnej. W sumie obserwowano tutaj 135 gatunków ptaków, w tym gatunki rzadkie w skali kraju i regionu – m.in. bocian czarny, bąk, bączek, kobuz, remiz.
Jeszcze kilka lat temu wzdłuż stawu prowadziła wygodna drewniana alejka z punktami widokowymi.
Rozebrano ją, bo drewno zaczęło murszeć i były obawy o zdrowie i życie częstych spacerowiczów. Nowa ścieżka powstaje, ale z ogromnymi trudnościami. Pierwszy wykonawca zbudował ją ze złego materiału i Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w Opolu nakazał kolejną rozbiórkę.
Borykający się ze znalezieniem kolejnych wykonawców WZMiUO dysponuje blisko 700 tysiącami na realizację inwestycji, z czego ponad 100 tysięcy pochodzi z budżetu Gminy Prószków.
A my czekamy niecierpliwie, by móc znów obcować z niezwykle interesującą nowokuźnicką florą i fauną.
foto: melonik
