Niepełnosprawni w turystyce. Szkolili się, jak łamać bariery

Dlaczego niewidomi chcą zwiedzać tarasy widokowe, jak zachować się i jak komunikować się z niepełnosprawnym turystą? Na te wiele innych pytań padły odpowiedzi podczas dwóch szkoleń „Brak barier i bezpieczeństwo w obsłudze ruchu turystycznego” w urzędzie marszałkowskim. Wzięli w nich udział pracownicy sektora turystycznego z całego województwa.

Uczestnicy szkolenia opowiadali o swoich doświadczeniach, zadawali pytania, podawali przykłady różnych sytuacji z udziałem osób niepełnosprawnych. Jedną z nich była Joanna Riedel, pracownica Szkolnego Schroniska Młodzieżowego „Dąbrówka” w Prudniku

– Gościliśmy m.in. grupę, której uczestnicy poruszali się na wózkach inwalidzkich, niewidomych z opiekunami. Wszystko przebiegało bardzo sprawnie, choć nie miałam wcześniej doświadczenia z osobami niesłyszącymi. Chętnie wysłucham rad, które na przyszłość będę mogła wprowadzić w życie – mówiła.

Podczas szkolenia padła cała masa przykładów. Rozmawiano m.in. o tym jak łamać bariery architektoniczne, w jaki sposób zwracać się do turystów niepełnosprawnych.

– Czasami zastanawiam się, czy nie jestem przesadnie miła, choć zależy mi dana by osoba czuła się dobrze. Być może nie należy zwracać się z przesadzoną delikatnością, może niektórych to denerwuje? – zastanawiała się jedna z uczestniczek szkolenia.

Szkolenie prowadziła Agata Spała, która sama porusza się na wózku inwalidzkim. Na co dzień prowadzi dla różnych instytucji spotkania z zakresu współpracy i kontaktu z osobami niepełnosprawnymi czy obsługi takich klientów.

Pomagać czy nie?

– Rozmawiamy dziś o tym, jak dostosować kanały informacyjne po to by takie osoby mogły jak najwięcej korzystać z różnych atrakcji turystycznych regionu. Bariery napotykamy nie tylko w architekturze, ale też np. w dostosowaniu strony internetowej do potrzeb osób niewidomych. Obecne standardy pozwalają przygotować odpowiedni projekt strony www. Dzięki temu można powiększać czcionkę, zmieniać jej kontrast – wyliczała.

– Opowiadam też o „savoir vivre” kontakcie z osobą z niepełnosprawnością. Trzeba pytać, czy osoba potrzebuje pomocy, ale nie można się też narzucać. Sama wiele podróżuje po Polsce, korzystam z bazy noclegowej i widzę, jak wszystko zmienia się na plus. Nadal jednak z poziomu wózka te bariery spotykam, m.in. brak podjazdów, wind, choć nie każdy budynek zabytkowy może być tak dostosowany. Często kostka brukowa jest stałą jakiegoś zabytkowego chodnika. Świetnym przykładem jest rynek we Wrocławiu, gdzie kostka w niektórych miejscach została wygładzona – opowiada.

Analizowano też różne sytuacje, m.in. wprowadzania tzw. „godzin ciszy” w marketach, czy tego, dlaczego zwiedzający niewidomi, bardzo często chcą dotrzeć na taras widokowy. Było też o niepełnosprawnościach niewidocznych, jak choroby nowotworowe czy ograniczenia psychofizyczne.

Pracowników sektora turystycznego do udziału w szkoleniu zaprosiła Opolska Regionalna Organizacja Turystyczna wspólnie z Polską Organizacją Turystyczną.

– Ciągłe podnoszenie kwalifikacji zarówno pracowników punktów informacji turystycznych oraz innych osób związanych z obsługą turystów, to jedyny sposób aby zachować jakość i profesjonalizm świadczonych usług – uważa Piotr Mielec, dyrektor OROT.

– Uzupełnieniem ostatnich dwóch szkoleń organizowanych przez OROT wspólnie z POT jest właśnie szkolenie „Brak barier i bezpieczeństwo w obsłudze ruchu turystycznego”, na które w dwóch terminach zaprosiliśmy łącznie 40 osób.

– Turystyka coraz bardziej postrzegana jest jako ważna dziedzina gospodarki. Nie możemy mówić o braku dostępności dla osób z jakąkolwiek niepełnosprawnością, a do tego trzeba być przygotowanym – tłumaczy Barbara Kamińska, wiceprezes OROT.

– Związane to jest i z bezpieczeństwem tych osób, ale także z mentalnym podejściem do osób z niepełnosprawnościami aby oni wyjeżdżając i zwiedzając, czuli się też komfortowo. Wtedy ich emocje faktycznie pozwolą na to żeby wypoczęli, spotkali się z innymi. Do tego potrzebny jest dialog i partnerstwo. Z tego też powodu szkolenia prowadzą osoby, które mają podobne problemy.

Drugą częścią spotkania było szkolenie z pierwszej przemocy przedmedycznej.