Po wszczęciu postępowania restrukturyzacyjnego Get Back S.A., dochodzenie przez obligatariuszy Get Back S.A. odszkodowania, jakie ponieśli w związku z uniemożliwieniem im wykupu obligacji Get Back S.A. stało się znacznie utrudnione, a ewentualna perspektywa odzyskania utraconego majątku – znacznie oddalona.
Światełkiem w tunelu, a właściwie realną szansą, na odzyskanie utraconego majątku dla tych obligatariuszy Get Back S.A., którzy nabyli obligacje za pośrednictwem Idea Bank S.A., okazały się decyzje prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów („UOKiK”) z 1 sierpnia 2019 r. i 3 lutego 2020 r.
W w/w decyzjach UOKiK wskazał, iż Idea Bank S.A. proponował swoim klientom produkty wysokiego ryzyka, które w żaden sposób nie odpowiadały ich potrzebom oraz wprowadzał w błąd podczas sprzedaży obligacji korporacyjnych Get Back S.A. Innymi słowy, Idea Bank S.A. stosował tzw. „misseling”, tj. nieuczciwą praktykę rynkową funkcjonującą w przypadku gdy konsumentowi składa się propozycję usługi finansowej, która nie odpowiada jego potrzebom ustalanym z uwzględnieniem jego cech takich jak wiek, stan zdrowia, doświadczenie i wiedza dotycząca produktu lub sytuacja materialna.
Przykładowo, przedstawiciel Idea Bank S.A., kierował do jego klientów e-mail zawierający następujący fragment: „[…] W końcu mam ofertę bez ograniczeń wiekowych, bez ubezpieczeń i bez akcji. Gwarantowane obligacje korporacyjne na 24 miesiące 6 proc. w skali roku wypłata odsetek co miesiąc. […].”. Choć, na co wskazują decyzje UOKiK, zakwestionowanych sposobów oferowania obligacji Get Back S.A. było znacznie więcej.
Wymaga podkreślenia, iż prawomocne decyzje prezesa UOKiK stwierdzające naruszenie prawa przez przedsiębiorcę mają charakter prejudykatu. Tym samym ustalenia UOKiK w zakresie faktów stosowania przez Idea Bank S.A. nieuczciwych praktyk rynkowych będą wiążące dla sądów w trakcie sporów sądowych. Powyższe oczywiście nie przesądza o wyniku procesu, jednak może stanowić daleko idące ułatwienie w udowodnieniu swoich racji przez obligatariuszy Get Back S.A.
Czego może domagać się obligatariusz? Roszczenia przysługujące pokrzywdzonemu obligatariuszowi, zostały wskazane w art. 12 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Najistotniejsze z nich, to możliwość żądania naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych.
Jak wskazuje moja dotychczasowa praktyka, obligatariusze Get Back S.A., wskutek działań pośrednika (Idea Bank S.A.), celem zakupu obligacji – wybierali środki zgromadzone na lokatach, w związku z czym na poniesioną przez nich szkodę składały się także utracone korzyści w wysokości odsetek, które uzyskaliby w razie utrzymania środków na lokacie. Moim zdaniem, i tak też doradzam pokrzywdzonym obligatariuszom Get Back S.A., wysokość utraconych korzyści (w tym przypadku odsetek z lokaty) powinna zostać uwzględniona w wartości przedmiotu sporu.
W Polsce zaczęły zapadać już pierwsze wyroki zasądzające od Idea Bank S.A. na rzecz obligatariuszy utracone kwoty w związku z zakupem obligacji Get Back S.A. W trwających sporach – co jest bardzo istotne dla interesu obligatariuszy – sądy niejednokrotnie dokonują zabezpieczenia roszczenia obligatariuszy poprzez zajęcie dochodzonej kwoty na rachunku Idea Bank S.A., na czas trwania postępowania. Powyższe ma zapewne związek z sytuacją finansową Idea Bank S.A., który wykazał w sprawozdaniu finansowym za 2018 stratę sięgającą prawie 2 mld złotych.
W razie zainteresowania tematyką artykułu zapraszam do zadawania pytań w komentarzach.