Wykonując zawód czy prowadząc działalność gospodarczą często zdobywamy cenne doświadczenie w zakresie wykonywanych czynności, na które składają się praktyczne rozwiązania, innowacyjne metody radzenia sobie z określonymi przeszkodami czy problemami, wnioski zdobyte metodą prób i błędów. Doświadczenie to przekłada się na naszą pewność w tym, co robimy i zaufanie, którym zostajemy obdarzeni przez innych. I choć drogi, którą przeszliśmy by znaleźć się w tym miejscu, w którym jesteśmy, nie można nazwać wynalazkiem ani patentem, to wymagała ona znalezienia na to jakiegoś sposobu. Sposób ten w istocie jest bardzo cenny. I można go spieniężyć. Służy do tego umowa „know- how”.
Umowa „know-how” jest umową nienazwaną co oznacza, że jej treść jest dowolnie ustalana przez strony (oczywiście z poszanowaniem zasad współżycia społecznego). Jej istotą jest obrót wiedzą specjalistyczną i poufną w danym zakresie. Zawierana jest pomiędzy dwoma stronami, gdzie każda z nich zobowiązana jest do świadczenia na rzecz drugiej. Jedna ze stron (dysponent/ przekazujący) zobowiązuje się przekazać drugiej stronie specjalistyczną, poufną wiedzę w określonej dziedzinie w zamian za określoną cenę, co świadczy o odpłatnym charakterze tej umowy.
Wiedza specjalistyczna powinna zostać przekazana w formie materiałów na trwałych nośnikach (np. plany, instrukcje, zestawienia). Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby beneficjent otrzymanych materiałów, we własnym zakresie dokonywał ich poprawek i ulepszeń wedle własnego uznania, jednak będzie robił to na własne ryzyko.
Specjalistyczna wiedza przekazana w formie określonych materiałów, stanowi wiedzę poufną, a beneficjent, który je otrzyma, zobowiązuje się do zachowania jej w tajemnicy. Mogą służyć do tego dodatkowe postanowienia umowy, takie jak np. zwrócenie materiałów po osiągnięciu zamierzonego efektu przez beneficjenta.
W zakresie pociągnięcia do odpowiedzialności przekazującego specjalistyczną wiedzę, w razie gdyby okazała się nieefektywna czy niepełna, wymagana jest do tego odpowiednia klauzula umowna, w której zastrzeżona zostanie „pełna zdatność do realizacji zastrzeżonych celów”. W przypadku braku takiego zastrzeżenia, pociągnięcie do odpowiedzialności odszkodowawczej przekazującego może być bardzo trudne.
Wynagrodzenie na podstawie umowy „know-how” może być jednorazowe, zryczałtowane lub procentowe w zależności od umówionej wielkości- obrotu, przychodu, dochodu lub wielkości produkcji.
W razie pytań zapraszamy do kontaktu za pomocą formularzu na stronie www.pomocnikprawny.pl
