Witejcie i zarołski na pocontku wo powia, ize jednak tyn Ponbocek ło nołs dboł. Niejedyn sie tera pomyśli “Tyn Paul je gupi! Ja, Ponbocek je, ale my sami musiymy ło siebie dbać.” Oł chopi, dejcie sie pozor! Juz było kans takich mandrali, ale potyn na kolana klynkali i rzykali, co sie tak yno kurzyło! Powia prołwda: mie tak sło nierołz. Takich boł mondry, taki wartki, tak mie tytlało, azech dostoł po łebie. Ale toch jescy boł karlusy, terach je gynał pewiyn, ize sie nie myla.

Ale camuch tak ło ty Ponbocku spomnioł? Boch niedołwno boł taki strołpiony, taki narobiony, a pogoda mi tak dokucała, coch ledwie łazioł. A ize mojy kobiyty (ja, nie myla sie, joł sie tak cuja, jakbych mioł dwie kobiyty: jedna, coch jej w kościele przisyngoł, a drugoł to so nasi Wichtora. Bo przeca co je do roboty, to Wichtora do mie przichodzo) tes so na pogoda imfintlich, toch leko niy mioł.

Wichtora dostali po Wszystkich Świyntych takej goroncki, izech u nich społ, bo chto jy mioł w nocy dać tabletki na fiber?! Lykarza nie chciejli na łocy widziejć, to jy Hejdla kupiyła we haptyce aspiryna, a joł dołwoł pozor, zeby Wichtora te tablety brali rejgylmejsich. Na pocontku nie chciejli, bo – padali – “Sie taky, sie taky tabletki, to je tak cy tak trucina. Ja, lipowego teju, a sie wypocić, to pomoze…” I moja kobiyta jy tyn tej na pocontku warzyła, ale sie tak Wichtora pociyli, co my sie łoba źlynkli. Jus pierzinow nie było dzie susyć. I to stanono na aspirynie. Jak jy jescyk Hejdla pejdziała, ize to so miymiecky tabletki, zarołz wzioni jedna. Potyn jus sło leko.

Ja, alech chcioł ło tej pogodzie. Pamiyntołcie, jako sie zrobiyło? Desc, wiater, a ty wyłaź wiecor, wyłaź w nocy do sopy po drzewo, bo Wichtorzine pierziny trza susyć, tera jejdź do sklepu, zrob to – dyć mie tez wzion fiber! Dziynkowołch za to Ponbockowi, bo sie Hejdla nady mno zmiyłowała i na dwa dni mie do łoska wegnała. I łod Wichtorych łodpocnon, ich sie wylykowoł. Tera sie cuja mobil, co bych mog do lasa wyskocyć jaky suski powycinać, ale na razie pilnuja dalej Wichtory. Łoni tera juz gymzo po chałpie, juz mie i sprzezywali skiś hajcowanioł.

– Co to tak mocno hajcujes? Przeca mrozow niy ma. Joł sie jus yno wierza skiś tego poca. Ty wiys nołlepej, wiela sie ze drzewy idzie narobić. A mie loch nie nosi, zebych durch wongly kupowała. Widzis? Takoł packa tabletkow i bołch – śtyrnołście złotkow! A dzie je resta?!

– Suchejcie, Wichtora – pado jy na to – jak chcecie, yno mi potyn nie narzykejcie przi ludziach, izech wołs źle łopatrowoł. Musicie wiejdziejć, izeście już nie so tacy modzi, to zima wołs moze zebrać.

– Pauliku, ty sie ło to nie boj, bo jak ta Siwoł zacnie sie po mie wybiyrać, to joł dostana rostomajtne znaki. Nie rob gupiej miny, boś je na to za smarkaty. Łosprawiałach ci ło jednej mojej kuzinie, co w Ciechach miynskała? Ni? No widzis. To ci tera połosprawio.

Tyś znoł Helzbiytka? Łona sa była u mie na byzuchu i to prawie na miejsionc przed śmiercio. Łona sie do mie dała prziwiyźć, bo miała taki śnik. We ty śniku joł jej padała: “To mie nie łodwiydzis, Helzbiytko? A takejś mi łobiecowała… joł sie pogorsa.” I tyn śnik jyno jej sie powtołrzoł. Widziała nieplejć i sa przijechała. Pospominały my dołwne case, jak sie to do Bajerow do rzepy jejździyło, ło wszystky. Ja, dała mi tedy takoł fajnoł merinka. Tera takich chustkow nie kupis nikaj. I pojechała.

Dyć ani miejsionc nie minon, a tu listonołrka idzie s pismy: cyto – jejej somsiadka pise – ize Helzbiytka usnona we Bogu. Ja, a potyn moji starka, gynał dazelby. Trzi razy przed śmiercio miejli znaki. Piyrsy piyrsego janułara. Łobrołz ze świynty Jozefy ze ściany ślejcioł. Gwoźdź we ścianie, hołcyk cały, śkło całe, a łon ślejcioł. Piyrsego fejbrułara chtoś jy w nocy na wycugu trzi razy do łokna popukoł. Tedy sie juz gotowali na ta ciynskoł kwilka. A trzejci rołs piyrsego marca jak rozaniec rzykali, świycka jy sie sama zagasiyła. Wejź skond wejź, ani durchcugu nie było, ani zołdyn nie wlołz, a świycka sie sama zagasiyła. Noł, suchołs mie?

– Ja, yno sie tak myśla, jaky joł bana mioł znaki, boch sie trocha źlynk.

– Nadyć dej pokoj, joł moga cekać na znaki, ale ty jescy nie musis.

To sie raduja, bo jak Wichtora coś gołdajo, to sie moze stać, a nie musi.
Tos do usłysynioł.
Was Paul

Udostępnij:
Wspieraj wolne media

Skomentuj

O Autorze

Autorzy, którzy chcą, aby ich artykuły, napisane na łamach "Grupy Lokalnej Balaton" w latach 2013-2016, widniały na portalu informacyjnym Opowiecie.info proszeni są o przesłanie tytułu artykułu oraz zawartych w nim zdjęć na adres: news@opowiecie.info