Od 1 października 2019 roku wchodzi w życie ustawa o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Zobacz jakie kryteria musi spełniać osoba starająca się o świadczenie.
Komu przysługuje świadczenie uzupełniające?
Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które:
- zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są jej lub posiadającymi prawo pobytu lub prawo stałego pobytu;
- ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji;
- nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, z wyłączeniem; renty rodzinnej przyznanej dzieciom bez względu na ich wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie do ukończenia 16 lat albo do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia; zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów;
- nie przekracza kwoty 1600 zł miesięcznie.
W jakiej wysokości przysługuje świadczenie uzupełniające?
Świadczenie uzupełniające przysługuje w wysokości nie wyższej niż 500 złotych miesięcznie, przy czym łączna kwota świadczenia uzupełniającego i świadczeń pieniężnych nie może przekroczyć 1600 złotych miesięcznie.
W jaki sposób ubiegać się o świadczenie uzupełniające?
Prawo do świadczenia uzupełniającego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej składany odpowiednio do organu wypłacającego świadczenie emerytalno-rentowe (KRUS, ZUS, inne). W przypadku osób pobierających emeryturę lub rentę z KRUS wniosek wraz ze stosownymi dokumentami należy złożyć w jednostce organizacyjnej KRUS wypłacającej świadczenie emerytalno-rentowe (oddział regionalny lub placówka terenowa KRUS). Osoby, które pobierają emerytury z KRUS oraz z ZUS – wniosek o świadczenie uzupełniające winny złożyć w ZUS.
Do wniosku należy załączyć:
- dokumenty niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia uzupełniającego (orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji lub orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji/o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji/o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- dokument potwierdzający prawo do innych świadczeń i ich wysokość (w przypadku osób uprawnionych do emerytury lub renty zagranicznej bądź innego świadczenia zagranicznego o podobnym charakterze ), wystawiony przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych;
Ciekawostki:
- ze świadczenia uzupełniającego nie dokonuje się potrąceń i egzekucji;
- świadczenie uzupełniające jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Komu nie przysługuje świadczenie uzupełniające?
- świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie niepełnoletniej;
- która nie została uznana za niezdolną do samodzielnej egzystencji;
- która posiada wyłącznie orzeczenie o niepełnosprawności;
- która nie zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- uprawnionej do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, które wraz z zagranicznymi świadczeniami emerytalno-rentowymi przekraczają kwotę 1600 zł (z uwzględnieniem wyłączeń);
- która jest tymczasowo aresztowana lub odbywa karę pozbawienia wolności,
z wyjątkiem tej; - która odbywa karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.
