Nawet jeśli nie jest matką rodzoną – to na pewno chrzestną. Dr Joanna Filipczyk z Muzeum Śląska Opolskiego przenosi na opolski grunt pomysł plebiscytu z Katowic.

Celem stworzenia „Złotej Dziesiątki Powojennej Architektury Opola 1945–2018” jest popularyzacja wiedzy na temat dziedzictwa architektonicznego regionu, uświadomienie szerokiemu gronu odbiorców, przede wszystkim mieszkańcom Opola, wartości artystycznych codziennie oglądanych obiektów oraz promocja powojennej śląskiej architektury, jej twórców i miasta Opola.

Przez cztery tygodnie opolanie będą mogli głosować na najlepsze, ich zdaniem, obiekty (ankieta dostępna będzie w wersji papierowej i internetowej i zakłada wybór dziesięciu spośród 25 propozycji). Zwycięska „Złota Dziesiątka Powojennej Architektury Opola” ogłoszona zostanie podczas Nocy Kultury 29 czerwca 2018 roku.

Lista już  jest dostępna. Zapraszamy do głosowania! Oto link:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdeZnmljGuVtOOIj1DgqzoE5jrtHnLmpLYE7R4diPkypN2_Sg/viewform

Inauguracyjne spotkanie „Złotej dziesiątki” na tarasie Muzeum Śląska Opolskiego zaszczycił swą obecnością nestor opolskich architektów, Andrzej Hamada. Potrafi on przytoczyć tyle anegdot i faktów z życia miasta zaraz po wojnie, że kiedyś zacząłem się zastanawiać, czy z powodu wieku (92 lata) przypadkiem nie zmyśla. Ale nie. Zapewniam, że wszystko co mówi Hamada rzeczywiście miało miejsce.

Może warto by się zastanowić, czy pierwszego miejsca w opolskiej dziesiątce nie przyznać właśnie JEMU? Potraktować jako małą architekturę, żywy pomnik i już? Nie konsultowałem tego pomysłu z samym  Hamadą, ale niewątpliwie przy najbliższej okazji to uczynię.

Organizatorzy:

• Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu,
• Urząd Miasta Opola,
• SARP o/ Opole,
• Opolska Okręgowa Izba Architektów RP,
• Wydział Budownictwa i Architektury Politechniki Opolskiej.

Wsparcie organizacyjne: Stowarzyszenie Aglomeracja Opolska.

Fot. melonik

Udostępnij:
Wspieraj wolne media

Skomentuj

O Autorze

Dziennikarz, publicysta, dokumentalista (radio, tv, prasa) znany z niekonwencjonalnych nakryć głowy i czerwonych butów. Interesuje się głównie historią, ale w związku z aktualną sytuacją społeczno-polityczną jest to głównie historia wycinanych drzew i betonowanych placów miejskich. Ma już 65 lat, ale jego ojciec dożył 102. Uważa więc, że niejedno jeszcze przed nim.